Słownik Karate

Przy podawaniu terminów japońskich posługujemy się obowiązującą międzynarodową transkrypcją gdzie:
F – wymawiamy w sylabie FU dwuwargowo (jakbymy zdmuchiwali wiecę )
G – w ródgłosowe wymawiamy nosowo, J wymawiamy dz – np. JU – wym. DZIU, jak w wyrazie dziura,
R – wymawiamy bardzo miękko jako dĄwięk poredni miedzy R i L.
U – wymawiamy bez labializacji (bez zaokrąglania warg),
przejawia tendencje do zanikania, np. TSUKI
czytamy jak cki
W – wymawiamy dwuwargowo, jak w wyrazie autor,
Y – wymawiamy jak polskie j – OYAMA czytamy Ojama,
Z – wymawiamy jak dz, nap. ZAZEN czytamy dzadzen,
SH – wymawiamy jak , np. SH1HAN – Sihan,
CH – wymawiamy jak d np. KANCHO – Kancio.

Słownik wyrazów stosowanych w karate:

Strefa:
głowa i szyja – Jodan
tułów – Chudan
biodra i nogi – gedan

Strony:
lewo – Hidari
prawo – Migi

Liczebniki Sinojapońskie
1. ICHl
2. NI
3. SAN
4. SHI (YON) wym. S!
5. GO
6. ROKU
7. SHICHI ( wym. SICI)
8. HACHI
9. KU(KYU)
10. JU (wym.DZIU)

Nazwy elementów i technik
Powierzchnie uderzające i blokujące
Seiken – pięć
Uraken – odwrócona pięć
Tettsui – pięć “młot”
Ryutoken – pięć głowa smoka
Hiraken – półzacinięta pięć
Hitosashiyubi – pięć wskazującego ipponken palca
Nakayubi ipponken – pięć rodkowego palca
Oyayubi ipponken – pięć kciuka
Nihonken – pięć wskazującego i rodkowego palca
Nukite – ręka włócznia
Shito – kant dłoni zewnętrzny
Haito – kant dłoni wewnętrzny.
Shotei – podstawa dłoni
Kaken – przegub
Toho – ręka “hak”
Keiko – ręka “dziób ptaka”
Kote – przedramię
Hira-Kota – górna powierzchnia przedramienia
Ura-Kote – dolna (odwrotna) powierzchnia przedramienia
Omote-Kote – boczna powierzchnia przedramienia
Hiji – łokieć
Sokuto – kant stopy zewnętrznej
Teisoku – sklepienie stopy
Chusoku – poduszka stopy
Haisoku – podbicie stopy
Kakato – pięta
Sune – goleń
Hiza – kolano
Kaji – udo
Atama – głowa

Kierunek:
z zewnątrz – Soto
od wewnątrz – Uchi
w przód – Mae
w bok – Yoko
w tył – Ushiro
w górę – Age
w dół – Oroshi
okrężnie – Mawashi
odwrotnie – Ura
obrót – Mawate
powrót – Naura

Techniki (Waza):
pozycje nóg – Tachi (w złożeniu Dachi)
pozycje rąk – Kamaete
bloki – Uke
uderzenia – Uchi
pchnięcia – Tsuki
krycia – Tensho
pchnięcia – Keri (w złożeniu Geri)
podcięcia – Kari
kontrataki – Kosaho
kombinacje – Renraku
uniki – Ryusui
pady i przewroty – Ukemi
rzuty -Nage
ulubione techniki – Tokui

Słownik:
Ago – podbródek
Ashi -noga
Chi -Mei – technika efektywna
Dan – stopień mistrzowski
Dojo – wiątynia, sala ćwiczeń
Ganmen – skroń
Gyaku – przeciwnie
Hłzo – żebro
Hajime – początek, zaczynać
Ibuki – oddychanie respirujące
Juji – krzyż
Karategi – strój do karate
Kata – ćwiczenia formalne, kształt
Katsu – jap. metoda reanimacji
Kihon – tu podstawowe ćwiczenia
Kiai – paraliżujący okrzyk
Kanku – symbol odwagi, słońca
Kyu – stopień szkoleniowy
Kake – zahaczyć
Keage – tu: kopnięcie prostą nogą w górę
Kiba – jeĄdziec
Kin – krocze
Kubi – szyja
Makiwara – jap. przyrząd do ćwiczeń
Morote – obie ręce
Marta – poddaj się
Marta – tu: przerwać, pucić
Neko – kot
Ne-waza – techniki walki leżąc
Nogare l,II – oddychanie tonujące
Obi – pas
Osu – tak, dziękuję, pozdrowienie
Oi – zgodnie, normalnie
Rei – ukłon
Sanchin – trójkąt
Shiko – pozycja zapanika Sumo
Shinden – wiątynia
Sensei – mistrz, nauczyciel
Sempai – starszy rangą, przełożony
Satori – owiecenie, pełne zrozumienie
Te – ręce
Tobi – skakać
Tameshi-wari – technika rozbijania twardych przedmiotów
Tsuru – żuraw
Tate – wysokoć, podłużny
Zazen, seiza – medytacja siedząc

Inne:
Arigato – dziękuję
Ai-suru – kochać
Budo – sztuki wojenne
Bo-jutsu – sztuka walki kijem
Do – droga, kierunek myli
Hai – tak
Jutsu – sztuka, umiejętnoć
Katana – miecz samurajski
Kabuki – japoński teatr
Kamikaze – boski wiatr
Kenjutsu – sztuka walki mieczem
Kusarigama – sierp i łańcuch
Kyudo – sztuka strzelania z łuku
Mu – nicoć lub obojętnoć w Zen
Uchi-deshi – osobisty uczeń
Nippon – Japonia
Nunchaku – cep do ryżu, stosowany do walki przez wieniaków
Sai – rytualny sztylet z Okinawy
Sayonara – pożegnanie
Shuriken – ?gwiazdki” do rzucania
Taijutsu – sztuka walki ciałem
Tatami – tradycyjna mata jap.
Muso-Uchi – techniki naturalnej samoobrony
Chanoju – sztuka parzenia herbaty

Metody ćwiczeń walki
Kumite – walka
Ippon Kumite – walka na jeden krok
Sanbon Kumite – walka na trzy kroki
Gohon Kumite- walka na pięć kroków
Jiyu Kumite – umowna wolna walka
Kyokushinkai Kumite – układy walki formalnej
TSUKI – pchnięcie
Oi-Tsuki – pchnięcie normalne
Gyaku-Tsuki – pchnięcie przeciwne
Seiken Jodan-Tsuki – pchnięcie górne pięcią
Seiken Chudan-Tsuki – pchnięcie rodkowe pięcią
Seiken Gedan-Tsuki – pchnięcie pięcią w dół
Tate-Tsuki – pchnięcie pięcią strzał z bicza”
Jun-Tsuki – pchnięcie z poparciem ciała
Uraken Shita-Tsuki- pchnięcie odwróconą pięcią
Mawashi-Tsuki – pchnięcie okrężne
Shotei Morote-Tsuki – pchnięcie podwójne podstawą dłoni
Yama-Tsuki – pchnięcie podwójne .góra dół
Mae Atama-Tsuki – pchnięcie w przód głową
Yoko Atama-Tsuki – pchnięcie w bok głową
Ushiro Atama Tsuki- pchnięcie w tył głową
Morote-tsuki – pchnięcie podwójne
Tobi-Tsuki – pchnięcie z wyskoku

Uchi – uderzenia
Seiken Ago-Uchi – uderzenie w podbródek pięcią – strzał z “bicza”
Seiken Mawashi-Uchi – uderzenie okrężne pięcią
Uraken Mawashi-Uchi- uderzenie okrężne odwróconą pięć
Uraken Shomen-Uchi- uderzenie w przód odwróconą pięci
Uraken Sayo-Uchi- uderzenie w bok odwróconą pięcią
Uraken Hizo-Uchi- uderzenie w żebra odwróconą pięcią
Uraken Shita-Uchi- uderzenie w splot odwróconą pięcią
Shuto Ganmen-Uchi- uderzenie w skroń zewnętrznym kantem dłoni
Shuto Sakotsu-Uchi – uderzenie w obojczyk zewnętrznym kantem dłoni
Shuto Sakotsu Uchi Korni – uderzenie w obojczyk frontalne
Shuto Hizo-Uchi uderzenie w zebra zewnętrznym kantem dłoni
Hiji Jodan-Ate – cięcie górne łokciem
liji Chudan-Ate – cięcie rodkowe łokciem
Hiji Age-Uchi – uderzenie w górę łokciem
Hiji Oroshi-Uchi – uderzenie w dół łokciem
Hyori-Uchi – uderzenie góra-dół Komę
Komi-Uchi – uderzenie w skroń .pięć młot
Tettsui-Uchi – uderzenie pięć -młot
Haito-Uchi – uderzenie wewnętrznym kantem dłoni
Koken-Uchi – uderzenie przegubem dłoni
Hiraken-Uchi – uderzenie półzaciniętą pięcią
Tobi Hiji-Uchi- uderzenie łokciem z wyskoku.

Uke-bloki
W karate bloki i atak są jednym. Ponieważ blok prowadzi
do ataku, doskonały blok oznacza skuteczny atak.
Klasyfikacja bloków ręcznych:
bloki pięcią (seiken)
bloki shuto
bloki shotei
bloki koken
bloki przedramieniem (kote).
Klasyfikacja bloków nożnych:
bloki udem (kaji-uke)
bloki kolanem (hiza-uke)
bloki golenią (sune-uke)
bloki podbiciem (haisoku-uke)
bloki wewnętrzną częcią stopy (teisoku-uke)